#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##วงล้อแห่งวัฏฏะ#!!!
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๓๑๒, หน้า ๑๑๓; จะขอแบ่งออกเป็น ๒ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""บรรดาสัตว์ทั้งหลาย ที่ผูกพันอยู่กับวงล้อแห่งการเวียนเกิดเวียนตายนั้น เป็นสิ่งที่ถูกสร้างย้อนกลับมาจากกรรมแห่งตัณหาของเขาเอง""
คำว่า สัตว์ในที่นี้ มิใช่สัตว์เดรัจฉาน แต่หมายถึงคนที่ยังมีจิตใจถูกครอบงำอยู่ด้วยกิเลสตัณหา; คำว่า วงล้อแห่งการเวียนเกิดเวียนตาย หมายถึง กิเลส กรรม และวิบาก เรียกว่า วัฏฏสงสาร ซึ่งแปลว่า การเวียนว่ายอยู่ในวังวน
กิเลส หมายถึง ตัณหาความอยาก, กรรม หมายถึง การกระทำด้วยอำนาจของตัณหา, วิบาก หมายถึง ผล คือ ความทุกข์อันเกิดจากการกระทำด้วยตัณหา, สภาวะของ "ความคิดปรุงแต่ง" เป็นธรรมชาติที่รวมทั้งกิเลส กรรม และวิบากไว้ทั้งหมด โดยเฉพาะในส่วนที่เรียกว่า มโนกรรม.
##ประโยคที่ ๒ ""หัวใจของเขายังผูกพันอยู่กับภูมิแห่งกำเนิดทั้งหกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ฉะนั้นจึงผูกพันตนอยู่กับความทุกข์กายทุกข์ใจทุก ๆ ชนิด""
คำว่า ภูมิแห่งกำเนิดทั้งหก จะขอระบุไปที่ "ภูมิแห่งความคิดปรุงแต่ง" อันเกิดจากผัสสะทางอายตนะทั้งหก ซึ่งเป็นผัสสะที่ประกอบด้วยอวิชชา ขอพูดย่อ ๆ ว่า เมื่อตาเห็นรูป หูได้ยินเสียง จมูกรับรู้กลิ่น ลิ้นได้ลิ้มรส กายได้สัมผัสกับโผฏฐัพพะ และรู้ธรรมารมณ์ด้วยใจ
ถ้ามีอวิชชาในขณะแห่งผัสสะ ความยินดี ยินร้ายก็เกิดขึ้น แต่ถ้าผัสสะทางอายตนะทั้งหก ประกอบด้วยสติปัญญา ความยินดี ยินร้ายก็ไม่เกิดขึ้น สภาวะที่ว่างจากความยินดี ยินร้าย นั่นแหละคือ จิตหนึ่งหรือพระนิพพาน. (๒๒ ส. ค.๖๔)