#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
เรื่อง ความดี ที่ถูกต้องควรทำเช่นใด?
เรื่อง ความดี ที่ถูกต้องควรทำเช่นใด?
“ความดี “ในทางธรรมะประกอบด้วย ๒ ประการคือ
๑.ความดีที่ประกอบด้วยความยึดมั่นถือมั่น คือ ประกอบด้วย อุปาทาน นั่นเอง อันได้แก่ คนที่ขยันทำความดีแต่หวังสิ่งตอบแทน หรือเรียกอีกอย่างว่า “ติดดี” และหากไม่สมหวังที่ตั้งไว้ก็เก็บมาเป็นทุกข์ นี่เป็นสาเหตุทำให้คนฆ่าตัวตายกันมากในโลกปัจจุบันนี้อาจเป็นสาเหตุของโรคซึมเศร้าได้ด้วย
ซึ่งอาตมาคิดว่า คือ “โรคกิเลส”นั่นแหละ เพราะมีนิวรณ์เกิดขึ้น (หรือโรคอุปาทาน) ก็เป็นได้ ด้วยเพราะบางครั้งอาการซึมเศร้าก็คลายได้ และ กลับมาอีกได้
ดังนั้น เราท่านจึงควรหาวิธีป้องกันอย่าให้โรคนี้เกิดขึ้นในตน ซึ่งในกรณีนี้ท่านสามารถใช้ปัญญาบำบัดได้ด้วยตนเองโดยการสังเกต “ความสบายใจที่เกิดขึ้น” ว่า ประกอบด้วยอวิชชา หรือไม่? (อวิชชา แปลว่า ความไม่รู้ ) ซึ่งเป็นความสบายใจชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น เช่น ซื้อรถใหม่แล้วนำไปให้พระพรมน้ำมนต์เป็นต้น อันที่จริง สมควรเจิมคนขับรถเพื่อให้มีสติสร้างความไม่ประมาทกันดีกว่า เป็นต้น
๒.ความดีที่บริสุทธิ์ คือ ความดีที่ประกอบด้วยสติปัญญา เราชาวพุทธต้องดำเนินชีวิตด้วยสติปัญญาให้สมดังความหมายของพุทธะ คือ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน เพียบพร้อมด้วยสติปัญญา ทำหน้าที่พัฒนาและขจัดกิเลสออกจากตนในที่สุด
ดังคำกล่าวของท่านพุทธทาส ว่า “ความดีนั้นกัดเจ้าของ” (สุนัขที่กัดเจ้าของมันเป็นอย่างไร) คือ การนำทุกข์มาสู่ตน. เมื่อรู้ดังนี้แล้วเราชาวพุทธควรเพียรสร้างความดีที่ประกอบด้วยสติปัญญาและ พึงละเว้นต่อการทำความดีที่ประกอบด้วยกิเลสกันเถิด.
เรียบเรียงธรรมะบรรยาย โดย ลลิต มณีธรรม.