#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
การเพาะพุทธะ-จิตให้ผลิออกมา
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๒๑๔, หน้า ๗๕; จะขอแบ่งออกเป็น ๔ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""เนื่องจากจิต คือ พุทธะ"" สิ่งที่เรียกว่า จิตที่เป็นพุทธะ หมายถึง จิตว่าง (สุญญตา) หรือจะเรียกว่า จิตเดิมแท้ก็ได้ ซึ่งเป็นธรรมชาติที่ปราศจากความปรุงแต่งด้วยประการทั้งปวง; ที่จริงท่านฮวงโปจะเน้นคำว่า จิตหนึ่ง; "จิต" มีหนึ่งเดียวเท่านั้น ก็คือ จิตว่าง, นอกจากจิตว่างเป็นเพียงมายา.
##ประโยคที่ ๒ ""วิธีฉลาดเพื่อลุถึงสิ่ง ๆ นี้ ก็คือ การเพาะให้พุทธะ-จิตนั้น ผลิออกมาให้เห็นเท่านั้นเอง"" การเพาะพุทธะ-จิต ต้องเริ่มด้วยการดู ซึมซาบไปที่ความรู้สึกนึกคิด, เมื่อดูแล้วก็เห็นชัดต่อสิ่งที่ถูกดูนั้น, ครั้นเห็นแล้วก็รู้รายละเอียดลงไป, เมื่อรู้แล้วก็เข้าใจอย่างทะลุปรุโปร่ง เรียกว่า เข้าถึงพุทธะ-จิต, ครั้นเห็นแจ้งต่อพุทธะ-จิตแล้ว ก็ระมัดระวังไม่ให้ความคิดเกิดขึ้นมา.
##ประโยคที่ ๓ ""เพียงแต่เธอทำมันให้ว่างจากความคิดปรุงแต่งต่าง ๆ ซึ่งล้วนแต่นำไปสู่การเกิดและการดับอยู่ตลอดกาล และนำไปสู่ความทุกข์เดือดร้อนใจของสัตว์โลกและโลกอื่น ๆ เพื่อให้สิ้นเชิงเท่านั้น"" ท่านแนะนำการปฏิบัติง่าย ๆ ว่า เพียงแต่ทำมันให้ว่างจากความคิดปรุงแต่งต่าง ๆ ซึ่งล้วนแต่นำไปสู่การเกิดและการดับ ฯลฯ.
##ประโยคที่ ๔ ""พวกเธอก็จะไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมีวิธีปฏิบัติเพื่อการตรัสรู้และอะไรทำนองนั้น นานาชนิดเลย"" จากข้อความดังกล่าวนี้ ท่านชี้ให้เห็นว่า การปฏิบัติที่แท้จริง คือ ไม่ต้องปฏิบัติอะไรเลย; การปฏิบัติวิธีนั้น วิธีนี้ เป็นการเพิ่มอุปาทานให้มากขึ้น; อย่าไปทำอะไร, แล้วสัจธรรมแท้ก็แจ่มแจ้งออกมา. (๘ ม. ค.๖๒)