#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
#ลิงชอบวางแล้วหยิบ
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๒๒๔, หน้า ๗๙; ขอแบ่งออกเป็น ๓ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""มันเป็นเพราะจิตของพวกเธอ ถูกปิดกั้นเสียด้วยสิ่งเหล่านั้นนั่นเอง, ธรรมจักรจึงยังจำเป็นที่จะต้องหมุนไป ๆ"" ข้อความที่ว่า "จิตของพวกเธอ ถูกปิดกั้นเสียด้วยสิ่งเหล่านั้น" เป็นข้อความที่เนื่องกับข้อความตอนที่แล้ว ซึ่งได้กล่าวถึงการยึดติดอยู่กับสิ่งคู่
โดยเฉพาะคำว่า "พุทธะกับสัตว์โลก" คือคิดว่ามีพุทธะ คิดว่ามีสัตว์โลก, ความคิดที่ยึดติดอยู่กับสิ่งที่เป็นคู่ ๆ นั่นแหละ เป็นสิ่งปิดกั้นสัจธรรม คือ จิตหนึ่ง มิให้ประจักษ์แจ่มแจ้งออกมา; และท่านกล่าวว่า "ธรรมจักรจึงยังจำเป็นจะต้องหมุนไป" ธรรมจักรในที่นี้ หมายถึง ความคิดปรุงแต่งที่ยึดติดอยู่กับความรู้อันเป็นคู่ ๆ นั่นเอง.
##ประโยคที่ ๒ "มันเหมือนกับลิงที่ขว้างอะไรลงไปแล้วหยิบมันขึ้นมาอีก, ขว้างอะไรลงไปแล้วหยิบมันขึ้นมาอีก ดังนี้เรื่อยไปไม่มีหยุด นี้ฉันใด"" ท่านอุปมาเหมือนกับลิงที่ถืออะไรไว้แล้วขว้างลงไป จากนั้นก็หยิบขึ้นมาใหม่ ขว้างหยิบ ๆ ไม่มีที่สิ้นสุด;
จิตใจที่ยึดติดอยู่กับสิ่งที่เป็นคู่ ก็มีลักษณะอย่างเดียวกัน, ติดบุญ ติดบาป, ติดสุข ติดทุกข์, ติดดี ติดชั่ว, ติดรัก ติดชัง ฯลฯ ถ้ามีบุญ ก็ต้องมีบาปคู่กัน ดังคำกล่าวที่ว่า "บุญกับบาป คือสิ่งเดียวกัน" หมายความว่า บุญก็ปรุงแต่ง บาปก็ปรุงแต่ง, จิตหนึ่ง คือว่างจากบุญและบาป.
##ประโยคที่ ๓ ""พวกเธอและการศึกษาของพวกเธอ ก็เป็นฉันนั้น"" ข้อความในประโยคนี้ ท่านระบุไปที่การศึกษา หมายถึง เป็นการศึกษาที่ไม่ถูกต้อง, เป็นระบบที่ส่งเสริมไปในทางให้ยึดมั่นถือมั่นอยู่กับสิ่งที่เรียกว่า คติทวินิยม,
ท่านเปรียบเหมือนกับลิงที่ขว้างอะไรลงไป แล้วหยิบสิ่งที่ขว้างนั้นกลับขึ้นมาอีก, การยึดติดอยู่กับสิ่งที่เป็นคู่ ก็มีลักษณะอย่างเดียวกัน; ผู้มีสติปัญญามองเห็นโทษภัยของความคิดในลักษณะเป็นคู่ ๆ เหล่านี้ จึงไม่ยึดติดในสิ่งใด ๆ ด้วยประการทั้งปวง. (๒๑ มี. ค.๖๒)