#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
#ปริยัติเปรียบดั่งผ้าปูนอน
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๒๒๗, หน้า ๘๐; จะขอแบ่งออกเป็น ๒ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""ดังนั้นพวกเธอจงสลัดเสียให้ได้ ทุกสิ่งที่เคยเรียนเข้าไว้"" ข้อความดังกล่าวนี้ เนื่องมาจากตอนที่แล้ว ซึ่งได้อธิบายเกี่ยวกับการศึกษาเรื่องตรียาน คือ ยานสามอย่าง ได้แก่ สาวกยาน ปัจเจกพุทธยาน และโพธิสัตว์ยาน, ยานทั้งสามนี้ ท่านก็ได้ชี้ให้เห็นว่า ยังมิใช่สัจธรรมแท้ เป็นเพียงความคิดปรุงแต่งที่ยังวนเวียนอยู่ในความรู้ที่เป็นปริยัติ
การเข้าไปหลงเพลินยึดมั่นถือมั่นอยู่ในความรู้เหล่านี้ จึงกลายเป็นอุปสรรคปิดบังสัจธรรม กล่าวคือ จิตหนึ่ง หรือพระนิพพาน, ดังนั้น ท่านจึงแนะนำให้สลัดทิ้งออกไป; ผู้ใดประจักษ์แจ้งอยู่กับจิตหนึ่ง หรือพระนิพพาน ผู้นั้นชื่อว่า ได้นั่งอยู่บนยานอันสูงสุดและแท้จริง กล่าวคือ พุทธยาน.
##ประโยคที่ ๒ ""ซึ่งมันไม่มีอะไรมากไปกว่าผ้าปูนอนที่เขาปูให้เธอเมื่อคราวเจ็บไข้เท่านั้น"" ผู้ที่มีความทุกข์ จิตใจขุ่นมัวเศร้าหมอง ท่านเปรียบเหมือนกับคนเจ็บไข้ เรียกว่า เป็นคนป่วยในทางจิตใจ; กิเลสต่าง ๆ เปรียบเหมือนกับโรค เช่น ความโลภ ความโกรธ ความหลง ความอิจฉาริษยา เป็นต้น.
ส่วนผ้าปูนอนที่คนไข้ใช้สำหรับปูนอนนั้น หมายถึง ความรู้ธรรมะที่เป็นปริยัติ เป็นความรู้จำ รู้คิดนั่นเอง; ผู้ที่มีความทุกข์ในทางจิตใจ มักจะเอาความรู้ทางธรรมะที่เป็นความจำ ความคิด เข้ามาเป็นที่พึ่งที่ยึดเหนี่ยว ก็ทำให้จิตใจสบายไปได้ระดับหนึ่ง ทำให้ผ่อนคลายไปได้บ้าง. (๑๐ พ. ค.๖๐)