#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##โพธิ คือจิตเดิมแท้#!!!
##คำสอนท่านเว่ยหล่าง, อยู่ในหมวดที่ ๗, ว่าด้วยคำสอนอันเหมาะแก่อุปนิสัยฯ, หน้า ๑๐๙- ๑๑๐; ข้อความที่จะนำมาเขียนมีดังนี้:-
""ภิกษุรูปหนึ่งนำโศลกซึ่งแต่งขึ้น โดยธยานาจารย์รูปหนึ่ง ชื่อออหลุน, มาท่องบ่นอยู่ว่า "ออหลุนมีวิธีและเครื่องมือ ที่จะกั้นจิตเสียจากความนึกคิดทั้งปวง, เมื่ออารมณ์ต่าง ๆ มิได้กลุ้มรุมจิต; ต้นโพธิ ก็จะงอกงามอย่างเป็นล่ำสัน"
พระสังฆปริณายกได้ยินโศลกนี้ จึงพูดว่า "โศลกนี้ย่อมแสดงว่า ผู้แต่งยังไม่เห็นจิตเดิมแท้อย่างเต็มที่, ถ้าใครรับเอาข้อความมาถือปฏิบัติ ก็จะไม่ได้รับความหลุดพ้น, แต่จักกลับผูกรัดตัวเองแน่นหนายิ่งขึ้น, แล้วพระสังฆปริณายก ได้บอกโศลกบทหนึ่ง ให้แก่ภิกษุรูปนั้นไว้ท่องบ่น ว่าดังนี้...
"เว่ยหล่างไม่มีวิธีและเครื่องมือ ที่จะกั้นจิตเสียจากความนึกคิดทั้งปวง; อารมณ์ต่าง ๆ ย่อมกลุ้มรุมจิตของข้าพเจ้าอยู่เสมอ และข้าพเจ้าสงสัยว่า ต้นโพธิจะงอกงามได้อย่างไรกัน""
อธิบาย....เว่ยหล่างท่านมองเห็นว่า ออหลุนยังยึดติดอยู่กับความคิดว่า "มีวิธีและเครื่องมือ" เมื่อยังมีความคิดปรุงแต่งอย่างนี้ แล้วต้นโพธิ (จิตเดิมแท้) จะเจริญงอกงามอย่างเป็นล่ำสันได้อย่างไร?; ออหลุนสำคัญผิดคิดคำนวณไปเอง แต่หลักความจริงของสัจธรรม มิได้เป็นอย่างนั้น.
ท่านเว่ยหล่างจึงแต่งโศลกขึ้นมาใหม่ว่า "เว่ยหล่างไม่มีวิธีและเครื่องมือ ที่จะกั้นจิตเสียจากความนึกคิดทั้งปวง" ท่านเว่ยหล่างเป็นผู้ประจักษ์ต่อโพธิ (จิตเดิมแท้) ไม่ติดอยู่กับความคิดว่า "มีวิธีและเครื่องมือ" เมื่อไม่มีความคิดปรุงแต่งด้วยประการทั้งปวง; นั่นแหละ ต้นโพธิ (จิตเดิมแท้) ก็ย่อมเจริญงอกงามอย่างเป็นล่ำสันจริง ๆ.
ภิกษุที่นำโศลกของออหลุนมาสาธยายบอกว่า ในขณะที่ท่านปฏิบัติตามวิธีของออหลุน ทำให้อารมณ์ต่าง ๆ เข้ามากลุ้มรุมจิตอยู่เสมอ ท่านก็เลยสงสัยว่า ต้นโพธิจะงอกงามได้อย่างไรกัน.
ต้นโพธิ คือ จิตเดิมแท้ จะเจริญงอกงามได้อย่างเป็นล่ำสันจริง ๆ นั้น ต้องละทิ้งความคิดว่า "มีวิธีและเครื่องมือ" ออกไปให้หมดชนิดที่ไม่มีอะไรเหลือ. (๑๙ พ. ค.๖๒)