#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##สัจจะแท้ไร้ความปรุงแต่ง#!!!
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๒๓๙, หน้า ๘๔; จะขอแบ่งออกเป็น ๒ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""ถ้าพวกเธอไปรับเอาคำสอนตามแบบฉบับของพวกตรียานมาศึกษาให้เห็นความแตกต่างระหว่างพุทธภาวะ กับสภาวะของสามัญสัตว์ทั้งหลายอยู่ พวกเธอก็จะต้องสร้างกรรมแห่งตรีกายขึ้นสำหรับตัวเอง""
คำว่า พวกตรียาน หมายถึง เป็นหลักคำสอนของมหายานสุขาวดี เขาแบ่งความหมายของยานออกเป็น ๓ ระดับ คือ ๑) สาวกยาน เป็นยานระดับต่ำสุด เปรียบเหมือนกับเกวียนที่เทียมด้วยแพะ. ๒) ปัจเจกพุทธยาน เป็นยานระดับกลาง เปรียบเหมือนกับเกวียนที่เทียมด้วยกวาง. และ ๓) โพธิสัตว์ยาน เป็นยานระดับสูง เปรียบเหมือนกับเกวียนที่เทียมด้วยวัว; ยานทั้งสามนี้ท่านฮวงโปชี้ให้เห็นว่า เป็นสาเหตุให้เกิดความคิดแบ่งแยกระหว่างพุทธภาวะกับสามัญสัตว์ทั้งหลาย และจะต้องสร้างกรรมให้กับตัวเอง.
##ประโยคที่ ๒ ""ครั้นแล้วความเป็นสิ่งเดียวกันหรือความแตกต่างกันนานาชนิด ก็จะเกิดมีขึ้นมาในฐานะที่เป็นผลของการทำเช่นนั้น""
คำว่า ความเป็นสิ่งเดียวกันและความแตกต่างกัน เป็นลักษณะของสิ่งปรุงแต่ง (สังขตธรรม); ในประโยคแรกท่านได้กล่าวถึงการสร้างกรรมแห่งตรีกาย, คำว่า กรรม แปลว่า การกระทำ โดยความหมาย ก็คือ การกระทำที่ประกอบด้วยกิเลส ที่สำคัญคือ การกระทำทางใจ เรียกว่า มโนกรรม หรือที่เรียกว่า ความคิดปรุงแต่งนั่นเอง; จิตที่ยึดติดฟุ้งซ่านในเรื่องอดีต ก็คือ ความคิดปรุงแต่ง, จิตที่ยึดติดฟุ้งซ่านในเรื่องอนาคต ก็คือ ความคิดปรุงแต่ง, แม้ว่าเป็นจิตที่วางอดีตและอนาคตได้ แต่ถ้ายังยึดติดอยู่กับปัจจุบัน ก็คือ ความคิดปรุงแต่งเหมือนกัน ตัวอย่างดังกล่าวก็คือ ลักษณะของคติทวินิยมนั่นเอง. (๘ ต. ค.๖๒)