#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##ว่างอย่างไร้ขอบเขต#!!!
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๒๔๒, หน้า ๘๕; จะขอแบ่งออกเป็น ๒ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""ถาม..ทำไมพระโพธิสัตว์แห่งอนันตภาวะ จึงไม่สามารถมองเห็นเครื่องหมายศักดิ์สิทธิ์ที่มงกุฎแห่งพระเศียรของพระพุทธเจ้าเล่า ?""
การสร้างพระพุทธรูปของนิกายมหายาน เขาจะมีเครื่องหมายศักดิ์สิทธิ์ที่มงกุฎแห่งพระเศียรไว้ด้วย; คำว่า อนันตภาวะ คือ ธรรมชาติแห่งความไม่มีที่สิ้นสุด หมายถึง ความว่าง (สุญญตา) หรือจะเรียกว่า จิตว่าง ก็ได้; สภาวะของจิตว่างนั้น คือ ว่างชนิดที่ไร้ขอบเขตจำกัด เป็นสิ่งที่อยู่เหนือการอุปมา อยู่เหนือการบัญญัติ อยู่เหนือคำพูด ต้องหุบปากนิ่งและเงียบ ดังคำกล่าวของพระโพธิธรรมที่ว่า "ธรรมชาติแท้ของจิตนั้น ถ้าผู้ใดเข้าใจซึมซาบแล้ว คำพูดของมนุษย์ไม่สามารถหว่านล้อมหรือเปิดเผยมันได้..ฯลฯ" ดังนั้นพระโพธิสัตว์แห่งอนันตภาวะ มิใช่เป็นบุคคล แต่หมายถึง สภาวะแห่งความว่างอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ว่างชนิดที่ไร้ขอบเขตจริง ๆ.
##ประโยคที่ ๒ ""ตอบ..สำหรับท่าน ไม่มีอะไรเลยที่จะเห็นได้จริง ๆ, ทำไม ? เพราะพระโพธิสัตว์แห่งอนันตภาวะนั้น คือ พระตถาคต, ทั้งยังแถมอีกว่า ความประสงค์ที่จะดู ย่อมไม่เกิดขึ้นเลย""
จากคำตอบของท่านฮวงโป ท่านได้ชี้ไปที่ความว่าง (สุญญตา); สิ่งที่เรียกว่า ความว่าง นั่นแหละ ไม่มีอะไรเลยที่จะปรากฏให้เห็น, สิ่งที่ปรากฏให้เห็นได้ เป็นเพียงมายาของความคิดปรุงแต่งเท่านั้น ท่านกล่าวว่า "พระโพธิสัตว์แห่งอนันตภาวะนั้น คือ พระตถาคต" พระตถาคตในที่นี้ หมายถึง ความว่าง ดังนั้น อนันตภาวะกับตถาคต ก็คือ สิ่งเดียวกัน ดั่งพุทธภาษิตที่เคยเขียนไปบ้างแล้วว่า "ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา, ผู้ใดเห็นเรา ผู้นั้นเห็นธรรม" ธรรม ก็คือความว่าง, ตถาคต ก็คือความว่างเช่นกัน. (๗ พ. ย.๖๒)