#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##พุทธะคิด พุทธะแท้#!!!
##คำสอนท่านเว่ยหล่าง, อยู่ในหมวดที่ ๘, หน้า ๑๑๙- ๑๒๐; จะนำมาเขียนสัก ๓ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""จาง (จางฮางจง) กล่าวว่า "ท่านครับ พระคุณท่านอธิบายค้านกับพระสูตรเสียแล้ว"""
จางฮางจงเมื่อบวชเป็นภิกษุ ก็ได้ศึกษามหาปรินิพพานสูตรและพยายามทำความเข้าใจ แต่ก็ยังสงสัยคลุมเครือ โดยเฉพาะข้อที่ว่า "ถาวรและไม่ถาวร" ในพระสูตรอธิบายไว้ว่า ธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะ เป็นสิ่งที่ถาวร ส่วนจิตใจที่ปรุงแต่งในลักษณะต่าง ๆ ไม่ถาวร คือ เกิด-ดับ เปลี่ยนแปลง แต่เมื่อถามพระสังฆปริณายก ท่านกลับตอบตรงกันข้าม, จางฮางจงจึงกล่าวในทำนองว่า พระสังฆปริณายกค้านพระสูตร.
##ประโยคที่ ๒ ""พระสังฆปริณายกตอบว่า "ฉันไม่กล้าทำเช่นนั้นดอก เพราะฉันได้รับมอบหัวใจแห่งธรรมของสมเด็จพระพุทธองค์"""
ธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะ ก็คือ ความว่าง (สุญญตา) ซึ่งเป็นอสังขตธรรม คือ สภาวะที่ปราศจากความปรุงแต่งด้วยประการทั้งปวง จะเรียกว่า อมตธรรม ก็ได้ คือ สิ่งที่ไม่ตาย, ถามว่า ทำไมจึงไม่ตาย ?, ตอบว่า เพราะไม่เกิด; การเกิด การตาย (ดับ) เป็นลักษณะของสังขตธรรม คือ สิ่งที่ปรุงแต่ง เช่น เสียใจเกิด เสียใจดับ, ดีใจเกิด ดีใจกับ เป็นต้น.
##ประโยคที่ ๓ ""จางกล่าวว่า "ตามความในพระสูตรนั้น ธรรมชาติแห่งพุทธะย่อมถาวร ส่วนธรรมที่เป็นกุศลทั้งมวลรวมทั้งโพธิจิต (จิตแห่งปัญญา) ไม่ถาวร แต่ท่านกล่าวเป็นอย่างอื่นเช่นนี้ จะไม่เป็นการค้านหรือ? คำอธิบายของท่านยิ่งสร้างความสงสัยและความสับสนให้แก่ข้าพเจ้ายิ่งขึ้น"""
ที่ได้เขียนไปบ้างแล้วว่า คนส่วนมาก มักยึดติดอยู่กับคำพูด หรือตัวอักษร หรือภาษา, พอพูดว่า "พุทธะถาวร" ก็เกิดพุทธะคิด จึงปิดบังพุทธะแท้, ดังนั้นท่านจึงกล่าวว่า พุทธะไม่ถาวร ก็เพื่อให้ปล่อยวางพุทธะที่เป็นความคิด แล้วพุทธะแท้ก็ประจักษ์แจ้งออกมาเอง. (๑๗ พ. ย.๖๒)