#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
#รู้กับประสบการณ์ต่างกัน#
##คำสอนของท่านเว่ยหล่าง, อยู่ในหมวดที่ ๘, หน้า ๑๒๒; จะนำมาเขียนสัก ๓ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""ทันใดนั้น ชินวุยได้ถามพระสังฆนายกว่า "ในการทำสมาธิ พระคุณท่านรู้หรือไม่ ?"; พระสังฆนายกเอาไม้ที่ถือตีชินวุยสามที แล้วถามชินวุยว่า "รู้สึกเจ็บหรือไม่ ?"; ชินวุยตอบว่า "เจ็บและไม่เจ็บ"; พระสังฆนายกก็ตอบว่า "ฉันรู้และไม่รู้"; ชินวุยถามว่า "เป็นไปได้อย่างไรที่ท่านรู้และไม่รู้""
ในขณะที่ท่านเว่ยหล่างสนทนากับชินวุย ท่านก็สามารถหยั่งรู้ได้ทันทีว่า ชินวุยยังไม่เห็นแจ้งจิตเดิมแท้ แต่ชินวุยก็พยายามอวดภูมิของตนเองว่า ตนเองก็มีความเข้าใจ; มาดูคำตอบของท่านเว่ยหล่างกัน.
##ประโยคที่ ๒ ""พระสังฆนายกตอบว่า "สิ่งที่ฉันรู้และรู้อยู่เสมอ ก็คือ ความผิดของฉันเอง, สิ่งที่ฉันไม่รู้ ก็คือ ความดี ความชั่ว ความเป็นกุศล และความเป็นอกุศลของผู้อื่น นี่แหละฉันจึงรู้และไม่รู้; เอาละ ลองบอกทีซิว่า เจ็บและไม่เจ็บนั้น ท่านหมายถึงอะไร ถ้าท่านไม่เจ็บ ท่านก็ไม่มีความรู้สึกเหมือนท่อนไม้หรือก้อนหิน, อีกประการหนึ่ง ถ้าท่านรู้สึกเจ็บและเกิดความโกรธหรือความเกลียด ท่านก็อยู่ในฐานะสามัญชน""
ท่านเว่ยหล่างได้ชี้ให้เห็นความแตกต่างระหว่าง "ความรู้" กับ "ความเจ็บ"; สองคำนี้ต่างกันอย่างไร ดูประโยคถัดไป.
##ประโยคที่ ๓ ""คำว่า รู้และไม่รู้ ที่ท่านอ้างเป็นคำคู่ประเภทตรงข้าม ส่วนคำว่า เจ็บและไม่เจ็บนั้น เป็นประเภทธรรม ซึ่งเกิดขึ้นและดับไป, ท่านกล้าหลอกลวงคนอื่น โดยที่ท่านไม่เคยตระหนักชัดถึงภาวะที่แท้แห่งจิต ของท่านเอง"; ชินวุยขอขมา และกราบนมัสการขอบคุณในคำสอนของพระสังฆนายก""
ผู้ที่ไม่รู้จริง แต่พยายามจะบอกคนอื่นว่า ตนเองรู้ เข้าใจ พระพุทธเจ้าตรัสว่า เป็นคนโง่แท้ มีพุทธภาษิตอยู่ว่า "คนโง่ ถ้ารู้ว่าตนเองโง่ ก็ยังเป็นบัณฑิตอยู่บ้าง แต่คนโง่ที่สำคัญตนว่าเป็นคนฉลาด แสดงว่า เป็นคนโง่แท้". (๑๖ ม. ค.๖๓)