#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##คู่แห่งภูเขาเหล็ก#!!!
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๒๕๖, หน้า ๘๘; จะนำมาเขียนสัก ๓ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""ในทันทีที่พวกเธอมีความคิดว่ามี พุทธะ ขึ้นมา, เธอก็ต้องถูกบังคับให้มีความคิดว่า สามัญสัตว์ทั้งหลายตามขึ้นมา""
สัจธรรมที่เรียกว่า ความว่าง (สุญญตา) เป็นธรรมชาติที่ไร้ชื่อ เป็นสภาวะที่ปราศจากของคู่ทุกชนิด สิ่งที่เป็นคู่ ๆ ทั้งปวง คือ มายาของความคิดปรุงแต่ง โดยเฉพาะในประโยคนี้ ท่านระบุไปที่ "พุทธะกับสามัญสัตว์ทั้งหลาย" ถ้าเกิดความคิดว่า มีพุทธะ, เกิดความคิดว่า เป็นพุทธะ ก็จะเกิดความคิดที่ตรงกันข้ามขึ้นมา ก็คือ ความคิดว่า สามัญสัตว์ทั้งหลาย หรือจะพูดในแง่ของมานะก็ได้, พุทธะ คือ ความคิดว่า เราดีกว่าเขา เราเก่ง เราเลิศ, สามัญสัตว์ทั้งหลาย คือ ความคิดว่า ต้อยต่ำ.
##ประโยคที่ ๒ ""หรือให้คิดเป็นความคิดรวบยอด และความคิดไม่รวบยอด, ความคิดกว้างขวาง และความคิดขี้เหร่ขึ้นมา""
คู่แห่งความคิดปรุงแต่ง มีหลากหลายมากมายจริง ๆ; ถ้าจะพูดโดยปุคลาธิษฐานก็ได้ว่า ความคิดปรุงแต่ง คือ มาร ดังนั้น ความคิดปรุงแต่งต่าง ๆ ที่มาปรากฏในลักษณะคู่อย่างนั้นบ้าง คู่อย่างนี้บ้าง ก็คือ การแปลงร่างของมารนั่นเอง, ในประโยคนี้ มารแปลงร่างมาในลักษณะของ "ความคิดรวบยอดกับความคิดไม่รวบยอด" และอีกคู่หนึ่ง "ความคิดกว้างขวางกับความคิดขี้เหร่" ความคิดรวบยอด ก็เป็นมาร ความคิดที่ไม่รวบยอด คือพร่ากระจาย ก็เป็นมาร; ความคิดกว้างขวางเฉลียวฉลาด ก็เป็นมาร ความคิดต่ำ ๆ ก็เป็นมาร.
##ประโยคที่ ๓ ""ซึ่งมันจะจองจำเธอไว้ในระหว่างภูเขาเหล็กสองลูกนั้นอีกโดยแน่นอน""
ในประโยคนี้ ท่านอุปมาคู่แห่งความคิดปรุงแต่งทั้งหลายทั้งปวง เหมือนกับภูเขาเหล็กสองลูก; ภูเขา แสดงถึง ความสูง ความใหญ่, เหล็ก แสดงถึง ความแข็ง ความเหนียว, สิ่งที่เรียกว่า ความคิดปรุงแต่ง เป็นธรรมชาติที่เอาชนะได้ยาก ถ้าเป็นผู้ประมาท แต่ก็ไม่เหลือวิสัย สำหรับผู้ที่ตั้งใจจริง; ทำไมจึงเรียกว่า ปุถุชน เพราะถูกภูเขาเหล็กสองลูกแห่งความคิดปรุงแต่งที่เป็นคู่ ๆ ปิดกั้นไว้, ทำไมจึงเรียกว่า อริยชน เพราะได้ตระหนักรู้ต่อความว่าง เพราะได้เห็นแจ้งประจักษ์ต่อพระนิพพาน เพราะได้ทำลายภูเขาเหล็กทั้งสองลูกให้พังพินาศลงแล้ว. (๘ มี. ค.๖๓)