#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
#โพธิมณฑล คือสิ่งสูงสุด.
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๒๖๔, หน้า ๙๑- ๙๒; ขอแบ่งออกเป็น ๒ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""โพธิมณฑล คือ ภาวะซึ่งอยู่ในนั้น ไม่มีความคิดเกิดขึ้นเป็นรูปต่าง ๆ ในนั้นแหละที่พวกเธอจะได้ลืมตาต่อความว่างอันแท้จริงของสิ่งทั้งปวงที่ปรากฏแก่มนุษย์""
คำว่า โพธิมณฑล หมายถึง จิตว่าง (สุญญตา) เป็นสภาวะที่ปราศจากความคิดปรุงแต่งด้วยประการทั้งปวง; สิ่งที่เรียกว่า ความคิดปรุงแต่งอยู่ในฝ่ายสังขตธรรม มีลักษณะเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา; ความคิดปรุงแต่งมีลักษณะเป็นอนิจจัง คือ ไม่เที่ยง เกิดขึ้น แปรปรวน และดับไป, มีลักษณะเป็นทุกข์ เพราะว่าเมื่อเกิดขึ้นมาแล้ว ทำให้จิตใจไม่สงบ ขุ่นมัว เศร้าหมอง และมีลักษณะเป็นอนัตตา คือ ไร้แก่นสารที่เป็นตัวตน เป็นเพียงเงามายา เหมือนกับผีหลอก.
ส่วนโพธิมณฑล กล่าวคือ ความว่าง เป็นอสังขตธรรม เป็นธรรมชาติที่ปราศจากความคิดปรุงแต่งโดยสิ้นเชิง ดังนั้นท่านจึงกล่าวว่า "ในนั้นแหละที่พวกเธอจะได้ลืมตาต่อความว่างอันแท้จริงของสิ่งทั้งปวงที่ปรากฏแก่มนุษย์".
##ประโยคที่ ๒ ""และเรียกได้อีกอย่างหนึ่งว่า เป็นความว่างอย่างยิ่งยวดแห่งตถาคตครรภ์""
ตถาคตเป็นชื่อของพระพุทธเจ้าอีกชื่อหนึ่ง คำว่า ตถาคตหรือพระพุทธเจ้า มีอยู่หลาย ๆ ความหมาย จะขอนำมาเขียนสัก ๓ ความหมาย คือ: ๑) พระพุทธเจ้าที่เป็นพระพุทธรูป ซึ่งเป็นองค์แทนหรือสัญลักษณ์ ก็ยังไม่ใช่พระพุทธเจ้าที่แท้. ๒) พระพุทธเจ้าที่เป็นองค์พระศาสดา พระองค์ก็ปรินิพพานไปแล้ว นี้ก็ยังไม่ใช่พระพุทธเจ้าที่แท้เหมือนกัน.
ทีนี้ความหมายที่ ๓) พระพุทธเจ้าที่เป็นพุทธภาวะ หมายถึง ความว่าง ซึ่งเป็นพระพุทธเจ้าที่แท้จริง มีพุทธภาษิตที่เคยนำมาเขียนบ่อย ๆ ว่า "ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา, ผู้ใดเห็นเรา ผู้นั้นเห็นธรรม" เพราะเหตุนั้น ท่านฮวงโปจึงใช้คำว่า "ความว่างอย่างยิ่งยวดแห่งตถาคตครรภ์" ความหมายของตถาคตครรภ์ คือ เป็นแหล่งกำเนิดของสรรพสิ่งทั้งหลายทั้งปวง. (๒๖ มิ. ย.๖๓)