#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##เงิน คือพระเจ้าจริงหรือ?.
##คำสอนของท่านเว่ยหล่าง, อยู่ในหมวดที่ ๑๐, คำสอนครั้งสุดท้าย, หน้า ๑๓๔; จะนำมาเขียนสัก ๓ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""ผู้ที่เชื่อในความจริงแท้ของวัตถุภายนอก ก็พยายามค้นหารูปนั้น ด้วยการปฏิบัติในลัทธิบางอย่าง""
พวกที่หลงใหลมัวเมาอยู่กับวัตถุภายนอก เรียกว่า พวกวัตถุนิยมหรือบริโภคนิยม เขาให้ความสำคัญทางร่างกายทางวัตถุเป็นพิเศษ มองว่าเรื่องจิตใจไม่สำคัญ จิตใจเป็นเพียงผลิตผลของวัตถุเท่านั้น ความทุกข์ความสุขขึ้นอยู่กับวัตถุ ฉันมีเงินฉันก็มีความสุข, เงิน คือ พระเจ้า เงินสามารถบันดาลทุกสิ่งทุกอย่างได้ แม้กระทั่งความสุข เมื่อมีความเชื่ออย่างนี้ ก็เกิดการแย่งชิงกัน แข่งขันกัน เพื่อให้ได้มาซึ่งวัตถุ แต่ผลสุดท้าย สังคมก็อยู่กันไม่สงบสุข.
##ประโยคที่ ๒ ""เขาอาจจัดห้องบรรยายไว้อย่างกว้างขวาง เพื่อถกเถียงกันถึงลัทธิเที่ยงแท้และลัทธิขาดสูญ""
คำว่า ลัทธิเที่ยงแท้ หมายถึง พวกสัสสตทิฏฐิ คือ มีความเห็นว่าเที่ยง ซึ่งเป็นมิจฉาทิฏฐิชนิดหนึ่ง ร่างกายนี้ไม่เที่ยงจริง แต่สิ่งที่เป็นนามธรรม คือ ดวงวิญญาณ เป็นของเที่ยง สามารถล่องลอยไปเกิดใหม่ได้; คำว่า ลัทธิขาดสูญ หมายถึง พวกอุจเฉททิฏฐิ คือ มีความเห็นว่าไม่มีอะไรเลย บุญไม่มี บาปไม่มี บุญคุณบิดามารดาไม่มี ฆ่าคนไม่เป็นบาป เป็นเพียงธาตุเหล็กผ่านเข้าไปในธาตุเนื้อเท่านั้น ก็เป็นความสุดโต่งไปอีกฝ่ายหนึ่ง.
##ประโยคที่ ๓ ""แต่คนเช่นนี้ แม้อีกมากมายหลายกัลป์ ก็ไม่อาจตระหนักชัดถึงภาวะที่แท้แห่งจิต""
ภาวะที่แท้แห่งจิต ก็หมายถึง จิตเดิมแท้ ผู้ที่ประจักษ์แจ้งอยู่กับจิตเดิมแท้ ชื่อว่า มีสัมมาทิฏฐิ คือ มีความเห็นอย่างถูกต้อง เป็นมัชฌิมาปฏิปทา ไม่สุดโต่งไปฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง; จิตเดิมแท้เป็นสภาวะแห่งความว่างชนิดที่ไม่มีที่สิ้นสุด ว่างอย่างไร้ขอบเขตจำกัด, ผู้เป็นปุถุชน ถูกมายาของความคิดปรุงแต่งปิดบัง จึงมองไม่เห็นแจ้งจิตเดิมแท้ แต่อริยชนสามารถเปลื้องความคิดปรุงแต่งออกไปได้ ท่านจึงประจักษ์แจ้งต่อจิตเดิมแท้. (๑๑ พ. ย.๖๓)