#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##กายไหว ใจนิ่ง#!!!
##คำสอนของท่านเว่ยหล่าง, อยู่ในหมวดที่ ๑๐, หน้า ๑๓๖- ๑๓๗; จะนำมาเขียนสัก ๓ ประโยค ดังนี้:-
##ประโยคที่ ๑ ""ถ้าท่านจะหาความสงบนิ่งที่ถูกแบบ ก็ควรเป็นความสงบนิ่งภายในการเคลื่อนไหว, ความสงบนิ่ง (เหมือนอย่างวัตถุ) ก็เป็นเพียงความสงบนิ่ง (ไม่ใช่ธยานะ)""
คำว่า ตัว (อัตตา) มีอยู่ ๒ ความหมาย คือ: ๑) ตัวโดยสมมุติ เช่น เป็นผู้หญิง เป็นผู้ชาย เป็นเด็ก เป็นผู้ใหญ่ ฯลฯ. และ ๒) ตัวโดยปรมัตถ์ หมายถึง ความคิดว่า เป็นตัว แต่โดยธรรมชาติแล้ว พระพุทธเจ้าตรัสว่า เป็นอนัตตา คือ ว่างจากความเป็นตัว ฉะนั้น รู้ตัวโดยสมมุติ เพื่อทำหน้าที่ในทางสังคม รู้ตัวโดยปรมัตถ์ คือรู้ว่าไม่มีตัว เพื่อความไม่ทุกข์ในทางจิตใจ, ร่างกายเคลื่อนไหว แต่จิตใจนิ่ง ว่างจากความคิดว่า เป็นตัว.
##ประโยคที่ ๒ ""ในสรรพวัตถุทั้งหลายนั้น ท่านจะไม่พบเมล็ดพืชแห่งความเป็นพุทธะ""
เมล็ดพืชแห่งความเป็นพุทธะ ก็หมายถึง จิตว่างหรือจิตเดิมแท้นั่นเอง ท่านชี้ให้เห็นว่า ในวัตถุต่าง ๆ นั้น ไม่มีเมล็ดพืชแห่งความเป็นพุทธะ สภาวะแห่งความเป็นพุทธะอยู่ที่ใจ ก็คือ จิตเดิมแท้ดังที่ได้กล่าวแล้ว; ปุถุชนถูกความคิดปรุงแต่งปิดบังไว้ สิ่งที่เรียกว่า เมล็ดพืชแห่งความเป็นพุทธะจึงไม่ปรากฏออกมา แต่อริยชนท่านสามารถขจัดความคิดปรุงแต่งออกไปได้ ธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะจึงประจักษ์แจ้งออกมา ฉะนั้นท่านจึงกล่าวว่า ในวัตถุต่าง ๆ จะไม่พบเมล็ดพืชแห่งความเป็นพุทธะ.
##ประโยคที่ ๓ ""ท่านผู้เชี่ยวชาญในการจำแนกธรรมลักษณะต่าง ๆ ย่อมพำนักอยู่อย่างสงบนิ่งในหลักธรรมเบื้องแรก ด้วยเหตุนี้ท่านจึงสำเหนียกรู้ในสิ่งทั้งหลาย นี่แหละคือ หน้าที่ของตถตา""
หลักธรรมเบื้องแรก หมายถึง จิตว่างหรือจิตเดิมแท้; ที่ท่านกล่าวว่า ย่อมพำนักอยู่อย่างสงบนิ่งในหลักธรรมเบื้องแรก ก็คือ ผู้ที่ประจักษ์แจ้งสว่างไสวอยู่กับจิตเดิมแท้ ดังนั้นผู้ที่เห็นแจ้งอยู่กับจิตเดิมแท้ ก็ย่อมมีความเชี่ยวชาญในการจำแนกธรรมลักษณะต่าง ๆ เพราะไม่มีความคิดปรุงแต่งเข้ามาเสียดทาน จิตทำหน้าที่อย่างอิสรภาพเสรีภาพ. (๒๒ ม. ค.๖๔)