#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##พุทธกิจแห่งการปลดปล่อย.
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๒๘๒, หน้า ๑๐๐; จะขอแบ่งออกเป็น ๒ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""ถาม..ก็ในขณะแห่งการตรัสรู้นั้นเล่า พุทธะอยู่ที่ไหน?""
คำถามดังกล่าว เนื่องมาจากข้อความในตอนที่แล้ว ท่านฮวงโปได้อธิบายไว้กับศิษย์ว่า "พวกเธอกำลังอยู่ในสภาพเข้าตาจนเหมือนโพธิสัตว์มัญชุศรี ผู้ซึ่งพอสักว่าได้ยอมตนให้เกิดความคิดว่า มีพระพุทธเจ้าในฐานะที่มีตัวตนอย่างรูปธรรม ก็กลายเป็นคนแคระและตกอยู่ในที่บีบอัดของภูเขาเหล็กสองลูกอยู่ทุกทิศทุกทาง""
จากคำถามของศิษย์ข้างต้นนั้น แสดงให้เห็นว่า ศิษย์ยังยึดติดอยู่กับพุทธะที่เป็นความคิด ยังไม่เห็นแจ้งพุทธะแท้, ที่จริง การตรัสรู้ นั่นแหละคือ เป็นพุทธะอยู่แล้วโดยธรรมชาติ; ทีนี้ลองมาดูคำตอบของท่านฮวงโปกัน.
##ประโยคที่ ๒ ""ตอบ.. คำถามของพวกเธอพลุ่งออกมาจากไหน? ความรู้สึกเช่นนั้นของพวกเธอ โผล่ออกมาจากไหนกัน? เมื่อใดคำพูดหยุดเงียบ การเคลื่อนไหวทุกอย่างหยุดสนิท ภาพและเสียงทุกชนิดอันตรธานไปหมด เมื่อนั้นแหละ พุทธกิจแห่งการปลดปล่อยสัตว์ ได้กำลังเป็นไปอย่างแท้จริง เมื่อเป็นดังนี้ พวกเธอจะแสวงหาพุทธะที่ไหนกัน?""
พุทธะ คือ ความว่าง (สุญญตา) สภาวะจิตที่ว่างจากความคิดปรุงแต่งด้วยประการทั้งปวง ปราศจากความคิดที่เป็นคู่ ๆ (คติทวินิยม) ทุกระดับ นั่นแหละเรียกว่า พระพุทธเจ้าที่เป็นสัจธรรมแท้ ท่านใช้คำว่า "พุทธกิจแห่งการปลดปล่อยสัตว์" คำว่า สัตว์ในที่นี้ หมายถึง ความคิดปรุงแต่ง, ปลดปล่อยสัตว์ ก็คือ ปลดปล่อยความคิดปรุงแต่งนั่นเอง. (๑๗ ก. พ.๖๔)