#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
#ความสำคัญอยู่ที่ธรรมะ.
##คำสอนของท่านเว่ยหล่าง, อยู่ในหมวดที่ ๑๐, หน้า ๑๓๘; จะนำมาเขียนสัก ๒ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""พอแล้วสำหรับธรรม ส่วนการรับช่วงจีวรนั้น ถือว่าเป็นการสิ้นสุดกัน เพราะเหตุใดหรือ ? เพราะว่าท่านทั้งหลายต่างก็ศรัทธาต่อคำสอนของฉันโดยพร้อมมูล ทั้งท่านก็ปราศจากความเคลือบแคลงสงสัยใดๆ ? แล้ว ท่านย่อมสามารถสืบต่อจุดประสงค์อันสูงยิ่งของสำนักเราให้ลุล่วงไปได้""
เป็นข้อความตอนหนึ่งที่ท่านเว่ยหล่างกล่าวกับเหล่าศิษย์ เนื่องจากท่านฟัตห่อยผู้เป็นศิษย์อาวุโสได้ถามถึงบาตรและจีวรว่า หลังจากท่านเว่ยหล่างปรินิพพานแล้ว ใครจะเป็นผู้รับช่วงต่อ ท่านเว่ยหล่างก็ได้อธิบายให้เห็นว่า ความสำคัญไม่ได้อยู่ที่บาตรและจีวร แต่อยู่ที่ธรรมะ กล่าวคือ จิตเดิมแท้ การเห็นแจ้งจิตเดิมแท้และการถ่ายทอดจิตเดิมแท้ให้ต่อเนื่องกันไปชนิดที่ไม่ขาดสาย นั่นแหละเรียกว่า เป็นการสืบอายุพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง; ท่านก็ได้กล่าวต่อไปอีกว่า...
##ประโยคที่ ๒ ""นอกจากนั้น ตามความหมายในโศลกของท่านโพธิธรรม พระสังฆนายกองค์แรกผู้ถ่ายทอดพระธรรมและบาตรจีวร ท่านก็ไม่ประสงค์จะให้มอบแก่ใครต่อไปอีก โศลกนั้นคือ "จุดประสงค์ในการมาดินแดนนี้ ก็เพื่อถ่ายทอดพระธรรม สำหรับปลดปล่อยสัตว์ที่ถูกครอบงำไว้ด้วยความหลงผิด; เมื่อมีกลีบครบห้ากลีบ ดอกไม้นั้นก็สมบูรณ์ หลังจากนั้นไป ผลจะปรากฏขึ้นเองตามธรรมชาติ""
จากข้อความในโศลกของพระโพธิธรรม ท่านเน้นไปที่การถ่ายทอดพระธรรม; มีโศลกอีกบทหนึ่งของพระโพธิธรรม ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความล้ำลึกของสัจธรรม ข้อความในโศลกมีดังนี้ "แม้เราได้ถ่ายทอดให้แล้ว ซึ่งธรรมะแห่งจิต ธรรมะก็จะเป็นธรรมะไปได้อย่างไรกัน เพราะว่าไม่ใช่ทั้งธรรมะ ไม่ใช่ทั้งจิตที่สามารถมีอยู่อย่างเป็นตัวเป็นตน เข้าใจข้อนี้เท่านั้น เธอจึงจะเข้าใจธรรมะ ซึ่งถ่ายทอดด้วยจิตถึงจิต". (๒ มี. ค.๖๔)