#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##คืนสู่ธรรมชาติเดิม.
##คำสอนของท่านเว่ยหล่าง, หมวดที่ ๑๐, หน้า ๑๔๐; จะนำมาเขียนสัก ๒ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""ที่ประชุมต่างวิงวอนว่า "เมื่อท่านได้เยือนซุนเจาแล้ว จะเร็วหรือช้าก็ตาม ขอได้โปรดกลับมาที่นี่เถิด" พระสังฆนายกตอบว่า "ใบไม้ที่หล่นจากต้นแล้ว ย่อมกลับคืนไปสู่ราก เมื่อฉันมาที่นี่ครั้งแรก ฉันก็ไม่ได้บอกใคร""
ในช่วงที่ท่านเว่ยหล่างชราภาพ ท่านมีความประสงค์จะไปมรณภาพที่บ้านเกิด คือ เมืองซุนเจา ก็เป็นเหตุให้เหล่าศิษย์ไม่ต้องการให้จากไป ท่านจึงกล่าวกับศิษย์ว่า ใบไม้ที่หล่นจากต้นแล้ว ย่อมกลับคืนไปสู่ราก คำว่า ราก หมายถึง บ้านเกิดเมืองนอน; ถ้าจะพูดในภาษาปรมัตถธรรมก็ได้ว่า ทุกสรรพสิ่งเดิมจริง ๆ ไม่มีอยู่ก่อน เมื่อมีเหตุปัจจัย สิ่งต่าง ๆ ก็เกิดขึ้นมา ครั้นหมดเหตุปัจจัย สิ่งต่าง ๆ เหล่านั้น ก็ต้องกลับคืนสู่ธรรมชาติเดิม คือ ความไม่มี.
##ประโยคที่ ๒ ""ที่ประชุมถามว่า "ใครครับพระคุณท่าน ที่ท่านได้ถ่ายทอดขุมกำเนิดแห่งดวงตาของธรรมแท้?" พระสังฆนายกตอบว่า "มนุษย์ในหลักธรรมย่อมได้รับ และบรรดาผู้ซึ่งหลุดพ้นแล้วจากความคิด อันเฉียบขาด ย่อมเข้าใจ""
คำว่า ขุมกำเนิดแห่งดวงตาของธรรมแท้ หมายถึง "จิตเดิมแท้" นั่นเอง; จากคำถามของศิษย์ ท่านก็ได้ชี้ให้เห็นว่า ผู้ที่หลุดพ้นจากความคิดปรุงแต่ง จิตใจปราศจากความยึดมั่นถือมั่นด้วยประการทั้งปวง ชื่อว่า เป็นผู้เข้าใจประจักษ์ชัดต่อจิตเดิมแท้ เรียกว่า เห็นแจ้งต่อขุมกำเนิดแห่งดวงตาของธรรมแท้; ใบไม้ที่หล่นจากต้น ย่อมกลับคืนสู่ราก ฉันใด, ความวุ่นที่เกิดขึ้นในใจ สุดท้ายก็ต้องกลับคืนสู่ความว่าง ฉันนั้น. (๒๖ มี. ค.๖๔)