#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##ข้ามพ้นโลก#!!!
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๓๐๒, หน้า ๑๑๐; ขอแบ่งออกเป็น ๔ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""ถาม..การข้ามขึ้นพ้นจากโลกทั้งสาม หมายความว่า อย่างไร?""
คำถามดังกล่าวท่านอาจารย์พุทธทาสได้ให้ความเห็นไว้ว่า "สาม คือ กาม รูป และอรูป, อรูปมิได้หมายถึงความว่าง หรือมหาศูนยตา หมายความแต่เพียงว่า เป็นภาวะอย่างหนึ่ง ในภาวะทั้งสามที่ประกอบกันขึ้นเป็นสังสาระ" โลกในภาษาคน หมายถึง แผ่นดิน แต่โลกในภาษาธรรม ก็คือ โลกทั้งสาม; ทีนี้มาดูคำตอบของท่านฮวงโปกัน.
##ประโยคที่ ๒ ""ตอบ..การข้ามขึ้นพ้นจากโลกทั้งสาม เล็งถึงการขึ้นอยู่เหนือความเป็นของคู่แห่งความดีและความชั่ว""
คำว่า ความดี ความชั่วในที่นี้ เป็นสัญลักษณ์ของสิ่งที่เป็นคู่ในทุกระดับ เช่น บุญ- บาป, สุข- ทุกข์, กำไร- ขาดทุน, รัก- ชัง, ยอมรับ- ปฏิเสธ เป็นต้น การยึดติดอยู่กับสิ่งที่เป็นคู่ หมายถึง การยึดติดอยู่ในโลกทั้งสาม จิตที่อยู่เหนือสิ่งคู่ ก็คือ จิตหนึ่ง ซึ่งเป็นสภาวะแห่งความอิสรภาพ.
##ประโยคที่ ๓ ""พุทธะทั้งหลายอุบัติขึ้นในโลกก็โดยประสงค์จะทำความสิ้นสุดให้แก่ปรากฏการณ์ทั้งหลาย ที่เป็นกาม รูป อรูป""
ท่านได้ชี้ให้เห็นว่า การที่พระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นมาในโลกนั้น ไม่ใช่เพื่อสิ่งอื่นใด แต่จุดมุ่งหมายจริง ๆ ก็คือ การทำความสิ้นสุดแห่งโลกทั้งสาม เป็นจิตที่อิสรภาพจากปรากฏการณ์แห่งความคิดปรุงแต่งด้วยประการทั้งปวง จิตหนึ่ง นั่นแหละคือ สิ่งสูงสุด.
##ประโยคที่ ๔ ""สำหรับพวกเธอก็เหมือนกัน โลกทั้งสามจะดับหายไป ถ้าหากเธอได้ลุถึงขั้นที่อยู่เหนือการคิด""
โลกในภาษาธรรม ก็คือ ความคิดหรือความยึดติดนั่นเอง, กามโลก คือ ความยึดติดในเรื่องของกาม, รูปโลก คือ ความยึดติดอยู่ในรูปฌาน, และอรูปโลก คือ ความยึดติดอยู่ในอรูปฌาน; จิตหนึ่งหรือจิตเดิมแท้ คือ สภาวะที่อยู่เหนือโลกแห่งความคิดในทุกระดับ. (๑๕ ก. ค.๖๔)