#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##ไม่มีวิธีเพื่อบรรลุ.
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๓๐๗, หน้า ๑๑๑; ขอแบ่งออกเป็น ๒ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""ท่านโพธิธรรมมิได้ปฏิบัติตาม "วิธีแห่งการบรรลุ" ผิด ๆ ของคนเหล่าโน้น แม้แต่ประการใดเลย""
ท่านฮวงโปได้กล่าวว่า พระโพธิธรรม ซึ่งเป็นพระสังฆปริณายกองค์ที่หกของนิกายเซน มิได้ปฏิบัติตามวิธีแห่งการบรรลุที่ผิด ๆ แม้แต่ประการใด คำว่า การบรรลุ หรือวิธีปฏิบัติเพื่อการบรรลุ เป็นลักษณะของความคิดปรุงแต่งอย่างหนึ่ง, สัจธรรมที่แท้จริง กล่าวคือ จิตหนึ่ง จะประจักษ์แจ้งออกมาได้ ต้องไม่มีความคิดว่า มีการบรรลุ ไม่มีความคิดว่า มีวิธีปฏิบัติเพื่อการบรรลุ.
มีโศลกธรรมของท่านเว่ยหล่างอยู่บทหนึ่งว่า "เว่ยหล่างไม่มีวิธีและเครื่องมือ ที่จะกั้นจิตเสียจากความนึกคิดทั้งปวง" การมีความคิดว่า มีวิธีในการปฏิบัติเพื่อการบรรลุ หรือมีเครื่องมือในการปฏิบัติเพื่อความเห็นแจ้ง นั่นคือ อุปสรรคที่จะปิดกั้นจิตเดิมแท้ไว้ ดังนั้น ต้องสลัดความคิดปรุงแต่งในทุกระดับให้หมดสิ้น แล้วสภาวะของจิตหนึ่งหรือจิตเดิมแท้ ก็ย่อมประจักษ์แจ้งออกมา.
##ประโยคที่ ๒ ""และถ้าพวกเธอเพียงแต่สามารถทำความเข้าใจในจิตของเธอเองนี้ให้สำเร็จ แล้วค้นพบธรรมชาติอันแท้จริงของพวกเธอได้ ด้วยความเข้าใจอันนั้นเท่านั้น มันก็จะเป็นที่แน่นอนว่า ไม่มีอะไรที่พวกเธอต้องแสวงหา แม้แต่อย่างใดเลย""
สิ่งสูงสุด ก็คือ จิตหนึ่งหรือจิตเดิมแท้ ดังนั้น การแสวงหาจิตหนึ่ง ก็เท่ากับไปสร้างสิ่งกีดขวาง เพราะอะไร? ก็เพราะว่า การแสวงหาเป็นลักษณะของความคิดปรุงแต่งอีกอย่างหนึ่ง ยิ่งแสวงหา ก็ยิ่งห่างไกลจากเป้าหมาย ต้องหยุดเพื่อการแสวงหาให้หมดสิ้น แล้วจะพบกับสิ่งสูงสุด กล่าวคือ จิตหนึ่งหรือจิตเดิมแท้ได้.
ถาม..การข่มความคิดไว้ให้อยู่นิ่ง ๆ การกดความคิดไว้เพื่อไม่ให้คิดอะไร เป็นการหยุดในการแสวงหาหรือไม่? ตอบ..การข่มความคิด หรือการกดความคิด ก็เป็นการแสวงหาอย่างหนึ่งเหมือนกัน ดังนั้น การหยุดการแสวงหา ก็คือ การปล่อยวาง เมื่อวาง ก็ว่าง เป็นสุญญตา. (๖ ส. ค.๖๔)