#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##ว่างจาก "ผู้" ไม่ยึด.
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๓๑๖, หน้า ๑๑๓; จะขอแบ่งออกเป็น ๒ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""จงเลิกละความคิดผิด ๆ ที่นำไปสู่การจำแนกต่าง ๆ อย่างผิด ๆ เหล่านั้นเสียให้หมดสิ้นเถิด!""
ที่ท่านกล่าวว่า ความคิดผิด ๆ ที่นำไปสู่การจำแนกต่าง ๆ อย่างผิด ๆ หมายถึง ความคิดที่หมกมุ่นติดจมอยู่กับความรู้ที่เป็นปริยัตินั่นเอง จำแนกอย่างนั้น แจกแจงอย่างนี้
บุคคลที่ขยันเฉพาะการจำ มุ่งมั่นเฉพาะการคิด ถ้าไม่มีความรู้ที่เรียกว่า วิปัสสนา ซึ่งเป็นความรู้ที่สามารถละความยึดมั่นถือมั่นได้จริง ๆ ก็จะเข้าทำนองที่ว่า "ความรู้ท่วมหัว แต่เอาตัวไม่รอด"
ที่ว่า ความรู้ท่วมหัว หมายถึง รู้จำ รู้คิด รู้ทฤษฎี แต่ที่เอาตัวไม่รอด ก็เพราะขาดความรู้ที่เรียกว่า วิปัสสนา ดังนั้นท่านจึงแนะนำให้ละความคิดผิด ๆ ที่ชอบจำแนก ชอบฟุ้งซ่านออกไปให้หมดสิ้น.
##ประโยคที่ ๒ ""ไม่มีตัวเอง ไม่มีผู้อื่น, ไม่มีอยากอย่างผิด อยากอย่างถูก, ไม่มีเกลียด ไม่มีรัก, ไม่มีชนะ ไม่มีล้มเหลว""
สภาวะของจิตหนึ่งหรือจิตเดิมแท้ เป็นธรรมชาติที่ปราศจากความคิดที่เป็นคู่ ๆ ทุกชนิด ในประโยคนี้ท่านยกมากล่าวสี่คู่ด้วยกัน
สิ่งที่เรียกว่า จิตหนึ่งไม่มีความคิดว่า มีตัวเอง มีผู้อื่น, ไม่มีความคิดว่า อยากอย่างผิด อยากอย่างถูก, ไม่มีความคิดเกลียดชัง หรือรักใคร่, ไม่มีความคิดว่า กูชนะหรือกูล้มเหลว
ธรรมชาติของจิตหนึ่งหรือจิตเดิมแท้ เป็นภาวะแห่งความอิสรภาพเสรีภาพ ปราศจากความคิดที่ยึดติดอยู่กับสิ่งที่เป็นคู่ ๆ ด้วยประการทั้งปวง; จิตวุ่น เพราะยึด จิตว่าง เพราะไม่ยึด และที่สำคัญ ก็คือ ว่างจากความคิดว่า มีผู้ไม่ยึดด้วย. (๔ ก. ย.๖๔)