#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##ยิงลูกศรไม่เพลี่ยงพลาด.
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๓๒๓, หน้า ๑๑๕; จะขอแบ่งออกเป็น ๒ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""ความหลงผิดอันนี้ จะยืนกรานอยู่เช่นนั้นโดยไม่คำนึงถึงความรู้มหายานอันกว้างขวางของเธอ หรือความมีอุปนิสัยที่สามารถจะผ่านอรหัตตภูมิทั้งสี่ และโพธิสัตว์ภูมิทั้งสิบอยู่แล้วของพวกเธอเลย""
คำว่า ความหลงผิด หมายถึง การเข้าไปหลงใหลมัวเมาอยู่กับความคิดที่เป็นคู่ ๆ (คติทวินิยม) โดยเฉพาะความคิดที่ว่า "ยังหลงใหล" และ "ตรัสรู้แล้ว" ถ้ายังยึดติดอยู่กับความคิดว่า ตรัสรู้แล้ว ก็แสดงว่า ยังไม่ได้ตรัสรู้จริง.
ท่านได้ชี้ให้เห็นว่า การที่จะเข้าถึงจิตหนึ่งหรือจิตเดิมแท้ได้นั้น ต้องไม่ยึดติดแม้แต่คำว่า อรหัตตภูมิและโพธิสัตว์ภูมิ ดังนั้น สิ่งที่เรียกว่า จิตหนึ่งหรือจิตเดิมแท้ จะประจักษ์แจ้งออกมาได้ ต้องไม่ยึดติดในสิ่งใด ๆ.
##ประโยคที่ ๒ ""ทั้งนี้เพราะว่า การแสวงหาทำนองนั้นเป็นของชั่วแล่น แม้ความเพียรอันแข็งขันของเธอ ก็จะต้องประสบโชคเป็นความล้มเหลว, เหมือนกันแท้กับลูกศรที่เพลี่ยงพลาดในการยิง มันขึ้นไปไม่ได้สูง ต้องลงนอนหมดแรงอยู่กลางดินใกล้ ๆ ผู้ยิงนั่นเอง""
การขวนขวายในการพัฒนาความรู้ที่เป็นปริยัติ หรือความพากเพียรเพื่อขูดเกลากิเลสในลักษณะสุดโต่ง ผลสุดท้ายก็ต้องพบกับความล้มเหลว.
ท่านเปรียบเหมือนกับลูกศร เมื่อยิงขึ้นไปในอากาศชนิดที่เพลี่ยงพลาดต่อเป้าหมาย สุดท้ายลูกศรก็ตกลงมาวางอยู่ใกล้ ๆ ผู้ยิง; เป้าหมายที่แท้จริง ก็คือ จิตหนึ่ง การเห็นแจ้งอยู่กับจิตหนึ่ง นั่นแสดงว่า ยิงลูกศรชนิดที่ไม่เพลี่ยงพลาดต่อเป้าหมายจริง ๆ. (๔ ต. ค.๖๔)