ดูเพิ่มเติม ธัมมวิจัยสัมโพชฌงค์ การเลือกธรรมที่เหมาะกับทุกขสัจจ์ หรือ สมุทัย
0 0 Reply
#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##เมายามหายานธรรม.
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๓๒๕, หน้า ๑๑๕; ข้อความมีดังนี้ :-
""ฉิ กุง ได้กล่าวในที่อื่นอีกว่า "ถ้าท่านไม่ได้พบกับศาสดาผู้สามารถข้ามขึ้นเหนือโลกทั้งหลายแล้ว ท่านก็จะต้องกลืนยาของมหายานธรรมเรื่อยไป โดยไม่ได้รับประโยชน์อะไรเลย""
จากข้อความดังกล่าว มีอยู่ ๓ คำ ที่ควรนำมาวิเคราะห์ คือ :-
คำแรก ยามหายานธรรม หมายถึง ความรู้ที่เป็นปริยัติหรือทฤษฎี โดยเฉพาะหลักคำสอนของฝ่ายมหายานสุขาวดี การเข้าไปหลงเพลินยึดติดอยู่กับความรู้ที่เป็นปริยัติ ท่านใช้คำว่า กลืนยามหายานธรรม แทนที่จะมีคุณประโยชน์ แต่กลับกลายเป็นโทษเป็นภัย สุดท้ายไม่ได้รับประโยชน์อะไรเลย.
คำที่สอง โลก ในภาษาคน หมายถึง แผ่นดิน แต่ในภาษาธรรม หมายถึง โลกธรรมแปด ได้แก่ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข (สุขเวทนา) และ เสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์ (ทุกขเวทนา) โลกในอีกความหมายหนึ่ง ก็คือ ความคิดปรุงแต่งที่เกิดขึ้นกับจิตใจ.
คำที่สาม ศาสดา ถ้าในภาษาคน หมายถึงพระพุทธเจ้าที่เป็นบุคคล ประสูติที่สวนลุมพินี ตรัสรู้ที่ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ ปรินิพพานที่เมืองกุสินารา แต่ถ้าในภาษาธรรม หมายถึง จิตว่าง (สุญญตา) หรือจิตหนึ่งนั่นเอง เรียกว่า พุทธภาวะก็ได้ ก็คือ ศาสดาในความหมายที่เป็นสัจธรรม.
จากข้อความเบื้องต้นที่ ฉิ กุง กล่าวว่า "ถ้าท่านไม่ได้พบกับศาสดา ผู้สามารถข้ามขึ้นเหนือโลกทั้งหลายแล้ว ท่านก็จะต้องกลืนยาของมหายานธรรมเรื่อยไป โดยไม่ได้รับประโยชน์อะไรเลย" แต่เพราะได้พบกับศาสดาในภาษาธรรม คือ จิตหนึ่ง ซึ่งเป็นสภาวะที่อยู่เหนือโลกธรรมทั้งหลาย อิสระจากความคิดปรุงแต่งทั้งปวง จึงไม่ต้องกลืนยาของมหายานธรรม หมายความว่า ไม่ต้องหลงติดอยู่กับความรู้ที่เป็นปริยัติ ดังนั้นท่านจึงได้รับประโยชน์อย่างแท้จริง. (๙ ต. ค.๖๔)
1 Comments
วรคุณ