#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##ทำหน้าที่ด้วยจิตว่าง.
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๓๓๔, หน้า ๑๑๘; จะขอแบ่งออกเป็น ๒ ประโยค ดังนี้ :-
##ประโยคที่ ๑ ""เธอควรดำเนินตนต่อไป ในลักษณะที่อนุโลมกันได้อย่างกลมกลืนกับสถานการณ์ต่าง ๆ ในชีวิตปัจจุบันของเธอ ตามที่โอกาสอันเหมาะสมจะเกิดขึ้น""
ท่านได้ชี้ให้เห็นว่า การปฏิบัติธรรม ก็คือ การทำหน้าที่อย่างถูกต้องในชีวิตประจำวันนี่เอง ที่ท่านอาจารย์พุทธทาสเขียนเป็นคำกลอนไว้ว่า "จงทำงานทุกชนิดด้วยจิตว่าง ยกผลงานให้ความว่างทุกอย่างสิ้น กินอาหารของความว่างอย่างพระกิน ตายเสร็จสิ้นแล้วในตัวแต่หัวที ถ้าผู้ใดว่างได้ดังว่ามา ไม่มีท่าทุกข์ทนหม่นหมองศรี ศิลปะในชีวิตชนิดนี้ เป็นเคล็ดที่ใครเห็นได้สบายเอยฯ" ร่างกายเคลื่อนไหว แต่จิตใจว่าง ทำหน้าที่ไปด้วยสติปัญญา.
##ประโยคที่ ๒ ""จงไถ่ถอนกรรมเก่าที่เคยสะสมไว้แต่ปางก่อนให้น้อยลงไป และที่ยิ่งกว่าสิ่งใดทั้งหมดนั้น เธอต้องหลีกเลี่ยงการสร้างกรรมใหม่ ๆ ที่จะตอบสนองแก่เธอขึ้นมาอีกอย่างเด็ดขาด""
กรรมเก่าในที่นี้ ไม่ใช่กรรมเก่าในชาติที่แล้ว ก่อนที่จะมาเกิดเป็นคนในชาตินี้ แต่หมายถึง การกระทำที่ไม่ถูกต้องตั้งแต่เด็กมาจนถึงปัจจุบันเดี๋ยวนี้ เรียกว่า สำนึกบาปในอดีตก็ได้ และที่สำคัญ ก็คือ ไม่สร้างกรรมใหม่เพิ่มขึ้นมาอีก ที่เคยเขียนไปแล้วหลายครั้งว่า กรรม ก็คือ การกระทำที่ประกอบด้วยกิเลส แต่ถ้าการกระทำประกอบด้วยสติปัญญา การกระทำนั้น เรียกว่า กิริยา ฉะนั้น ทุกอิริยาบถ จงทำหน้าที่ด้วยสติปัญญา. (๒๖ พ. ย.๖๔)