#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
##ความไม่ข้องติด.
##คำสอนท่านฮวงโป, ตอนที่ ๓๓๗, หน้า ๑๑๙; ข้อความมีดังนี้ :-
""แม้คนพวกอื่นอาจจะพูดกัน ถึงเรื่องทางของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ว่าเป็นสิ่งที่อาจลุถึงได้ด้วยการบำเพ็ญบุญมีประการต่าง ๆ หรือด้วยการศึกษาสูตรทั้งหลายก็ตาม เธอต้องไม่มีอะไรที่จะต้องทำเกี่ยวกับความคิดชนิดนั้น""
ท่านฮวงโปพูดย้ำถึงความสำคัญของความเห็นแจ้งต่อจิตหนึ่ง เพื่อให้ผู้ฟังมีความมั่นใจในการที่จะเห็นแจ้งตาม โดยที่ไม่ต้องไปข้องแวะอยู่กับสิ่งใด ๆ เพราะว่าการข้องแวะ ก็คือ อุปาทานในลักษณะของความสุดโต่งไปฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ไม่ฝ่ายย่อหย่อนก็ต้องเป็นฝ่ายตึง
ฉะนั้นการที่จะเห็นแจ้งต่อจิตหนึ่งได้ ต้องไม่ยึดติดอยู่กับสิ่งใดด้วยประการทั้งปวง ทางของพระพุทธเจ้ามีเพียงทางเดียวเท่านั้น ก็คือ ทางสายกลาง ผู้ที่ประจักษ์แจ้งอยู่กับจิตหนึ่งหรือจิตเดิมแท้ นั่นแหละชื่อว่า ดำเนินอยู่ในทางสายกลางหรือมัชฌิมาปฏิปทา
การทำบุญแล้วติดอยู่ในบุญที่ตนเองทำ บุญก็กลายเป็นอุปสรรค การศึกษาพระสูตรต่าง ๆ แล้วเข้าไปยึดติดอยู่กับพระสูตรเหล่านั้น พระสูตรก็กลายเป็นสิ่งขวางกั้นสัจธรรมแท้ ดังนั้นต้องเปิดใจให้กว้าง ไม่เกาะยึดในสิ่งใด นั่นแหละคือ จิตที่อิสรภาพเสรีภาพอย่างแท้จริง. (๙ ม. ค.๖๕)