#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
#แม่ผู้ยิ่งใหญ่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง (บทที่ ๖) จะแบ่งออกเป็น ๔ ประโยค ดังนี้:-
#ประโยคที่ ๑ "เรียกเต๋าว่า แม่ผู้ยิ่งใหญ่ก็ได้"
หน้าที่ของผู้เป็นแม่มีอยู่หลายๆ อย่าง ที่สำคัญอย่างหนึ่ง ก็คือ ปกป้องคุ้มครองบุตรและส่งเสริมให้บุตรมีความเจริญรุ่งเรือง ผู้ใดเห็นแจ้งเต๋า กลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวกับเต๋า ผู้นั้นย่อมมีความเจริญฝ่ายเดียว ไร้ทุกข์หมดปัญหา ทำหน้าที่ดำเนินชีวิตไปด้วยสติปัญญาอย่างแหลมคม สามารถฝ่าฟันต่ออุปสรรคได้อย่างง่ายดาย.
#ประโยคที่ ๒ "ว่างเปล่าแต่ไม่หมดกำลัง"
ความว่าง (เต๋า) มีสมรรถนะในการทำหน้าที่ทุกชนิด เพราะว่า ไม่มีกิเลสเข้ามาเสียดทาน ทำหน้าที่ได้อย่างอิสรภาพเสรีภาพ ว่างเปล่าแต่ไม่หมดกำลังจริงๆ ยิ่งใช้ประโยชน์ในการทำหน้าที่ ก็ยิ่งเพิ่มพลังให้กับสภาวะแห่งความว่าง ถ้าตามหลักของพุทธศาสนา ผู้ที่สิ้นกิเลสด้วยประการทั้งปวง บริบูรณ์อยู่ด้วยสติปัญญาถึงที่สุด เรียกว่า พระอรหันต์ จิตว่างถึงที่สุด.
#ประโยคที่ ๓ "มันเป็นผู้ให้กำเนิดโลกอันไม่สิ้นสุด"
เต๋าเป็นปฐมเหตุ สรรพสิ่งทั้งมวลล้วนกำเนิดมาจากเต๋า ถ้ามีเหตุปัจจัยมาประจวบพร้อมกัน ผลก็เกิดขึ้นตามมา ยกตัวอย่าง เสียงของระฆัง เดิมจริงๆ เสียงของระฆังไม่มีอยู่ก่อน แต่เพราะมีเหตุปัจจัย เช่น มีคนนำไม้มาตี เสียงของระฆังก็ดังกังวาลขึ้น สุดท้ายเสียงระฆังก็กลับคืนสู่ความเงียบ ความไม่มีเหมือนเดิม.
#ประโยคที่ ๔ "มันอยู่ในตัวเจ้าเสมอ เจ้าใช้มันได้ทุกทางที่เจ้าอยากใช้"
จากข้อความดังกล่าวแสดงให้เห็นว่า สัจธรรมไม่ต้องไปแสวงหาที่ไหน จิตว่าง ความว่าง นั่นแหละคือ สัจธรรมแท้ หรือที่ท่านใช้คำว่า เต๋า ซึ่งมีพลังเต็มเปี่ยมอยู่เสมอ จิตว่าง คือ ว่างจากกิเลส ว่างจากความคิดปรุงแต่ง แต่เปี่ยมบริบูรณ์อยู่ด้วยสติปัญญา ฉะนั้น ท่านจึงกล่าวว่า ใช้มันได้ทุกทางที่เจ้าอยากใช้. (๒๔ พ. ค.๖๖)