#สัจจะไร้สิ่งคู่.

#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.

การตรัสรู้คือจุดเริ่มต้นของพระพุทธศาสนา

              การตรัสรู้ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น  ถือว่าเป็นจุดเริ่มแห่งการปรากฏขึ้นของ “พระพุทธศาสนา พระธรรมวินัยที่พระพุทธองค์ได้ทรงประกาศไว้ดีแล้ว ที่เรียกว่ามีจำนวนถึง แปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ ก็เริ่มมาจากการตรัสรู้ของพระพุทธองค์ ณ ภายใต้พระศรีมหาโพธิ์นี้  

            คำว่า “ตรัสรู้หมายถึง การรู้แจ้งรู้อย่างแจ่มแจ้งชัดเจน เป็นการเข้าถึงความจริงอันสูงสุด  ใน ธัมมจักกัปปวัตตนสูตรพระพุทธองค์ทรงตรัสถึงความหมายของการตรัสรู้สัมมาสัมโพธิญาณ ว่าคือการรู้แจ้งความจริงที่เรียกว่า  อริยสัจ ๔ คือความจริงอันประเสริฐ ๔ ประการ ได้แก่

          ๑. ทุกข์ คือ  สภาพที่ทนได้ยาก ภาวะที่ทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ สภาพที่บีบคั้น ได้แก่ ชาติ (การเกิด) ชรา (การแก่ การเก่า) มรณะ (การตาย การสลายไป การสูญสิ้น) การประสบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รัก การพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก การปรารถนาสิ่งใดแล้วไม่สมหวังในสิ่งนั้น กล่าวโดยย่อ อุปาทานขันธ์ทั้ง ๕ คือตัวทุกข์

          ๒. สมุทัย คือ สาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ ได้แก่ ตัณหา ๓  คือ กามตัณหา-ความทะยานอยากในกาม, ภวตัณหา-ความทะยานอยากในภพ ความอยากเป็นโน่นเป็นนี่  และ วิภวตัณหา-ความทะยานอยากในความปราศจากภพ ความอยากไม่เป็นโน่นเป็นนี่

          ๓. นิโรธ คือ ความดับทุกข์ ได้แก่ ดับสาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ กล่าวคือ ดับตัณหาทั้ง ๓ ได้อย่างสิ้นเชิง

          ๔.  มรรค คือ หนทางปฏิบัติที่นำไปสู่ความดับแห่งทุกข์ ที่เรียกว่า อริยมรรคมีองค์แปด คือมีองค์ประกอบอยู่แปดประการ ได้แก่ ๑.  สัมมาทิฏฐิ - ความเห็นชอบ   ๒. สัมมาสังกัปปะ -  ความดำริชอบ  ๓. สัมมาวาจา - การพูดจาชอบ    ๔. สัมมากัมมันตะ - การทำการงานชอบ  ๕. สัมมาอาชีวะ - การเลี้ยงชีพชอบ   . สัมมาวายามะ - ความพยายามชอบ  ๗. สัมมาสติ  - ความระลึกชอบ  และ ๘. สัมมาสมาธิ - ความตั้งใจมั่นชอบ  ซึ่งรวมเรียกอีกชื่อหนึ่งได้ว่า "มัชฌิมาปฏิปทา" คือ ทางสายกลาง

            การรู้อริยสัจ ๔ นั้น พระพุทธองค์ได้ทรงตรัสรู้อย่างแจ่มแจ้ง ตามความเป็นจริง โดยมีลักษณะการรู้ที่เรียกว่า รู้ครบทั้งวงรอบ ๓ มีอาการ ๑๒ คือ

            ๑. สัจญาณ การหยั่งรู้สัจจะหรือความจริงของอริยสัจแต่ละข้อตามที่เป็นจริง คือ รู้ว่าทุกข์เป็นอย่างนี้ ๆ   สมุทัยเป็นอย่างนี้ ๆ  นิโรธเป็นอย่างนี้ ๆ  และมรรค เป็นอย่างนี้ ๆ

            ๒. กิจญาณ การหยั่งรู้กิจอันจะต้องทำในอริยสัจแต่ละข้อ คือ รู้ว่าทุกข์นี้ควรกำหนดรู้ สมุทัยนี้ ควรละเสีย  นิโรธนี้ควรทำให้แจ้ง  และมรรคควรเจริญ

            ๓. กตญาณ การหยั่งรู้สิ่งอันทำแล้วในอริยสัจแต่ละข้อ คือ รู้ว่าทุกข์นี้ได้กำหนดรู้แล้ว สมุทัยนี้ได้ละเสียแล้ว นิโรธนี้ได้ทำให้แจ้งแล้ว และมรรคนี้ได้ปฏิบัติอย่างถึงพร้อมแล้ว

            เมื่อพระพุทธองค์ได้ตรัสรู้โดยรอบอย่างนี้ ก็จึงปฏิญาณพระองค์ได้ว่า

ทรงบรรลุอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณอันยอดเยี่ยมในโลก พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก

ในหมู่สัตว์ พร้อมทั้งสมณะ พราหมณ์ เทวดาและมนุษย์.

              ปัญญาอันรู้เห็นได้เกิดขึ้นแล้วแก่เราว่า ความพ้นวิเศษของเราไม่กลับกำเริบ ชาติ

นี้เป็นที่สุด ภพใหม่ไม่มีต่อไป.”  ดังนี้

                                        สังวรธัมม์ เรียบเรียง

2 Comments

เป้
บทความนี้ไม่ใช่เต๋า เต๋อ จิงสินะครับ มันเป็นเรื่องทั่วไปเอง
ศิลา
ขอบคุณครับ

Leave your comment

86895

Character Limit 400