#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
เรื่อง จิตประภัสสร “ปภสฺสรมิทํ ภิกฺขเว จิตฺตํ.”
เรื่อง จิตประภัสสร “ปภสฺสรมิทํ ภิกฺขเว จิตฺตํ.”
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย จิตนี้ประภัสสร ได้มัวหมองแล้วเพราะกิเลสเป็นอาคันตุกะจรเข้ามา
พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมแก่หมู่แห่งภิกษุ ซึ่งทรงแสดงให้เห็นว่า จิตใจนั่นบริสุทธิ์ผุดผ่อง
เป็นจิตประภัสสร
จิตประภัสสร (จิตใจที่บริสุทธิ์) มี ๒ ความหมาย ดังนี้คือ
๑.จิตที่บริสุทธิ์ เป็นประภัสสร ไม่มีทั้งกิเลส ไม่มีทั้งปัญญา เป็นจิตใจที่บริสุทธิ์อยู่ตามธรรมชาติ ซึ่งกิเลสสามารถจรเข้ามาครอบงำได้ คือ กิเลสของปุถุชนนั่นเอง หรือ ไม่มีปัญญาเข้าไปรักษาจิตใจ
ที่ผ่องใสบริสุทธิ์นั่นเอง (ปุถุชน หมายถึง ผู้ที่ยังไม่มีสติปัญญาเห็นแจ้ง) ซึ่งเมื่อดูจิตได้ ซึ่งเห็นจิต
ที่เป็นนามธรรม เป็นความคิด เป็นความจำ เป็นความรู้สึกบ้าง ซึ่งคือ จิตที่ปรุงแต่งนั่นเอง
๒.จิตที่ไม่มีกิเลส แต่มีสติปัญญาเห็นแจ้ง คือ จิตของอริยะบุคคล ตั้งแต่ พระโสดาบัน พระสกิทาคามีพระอนาคามี ซึ่งบางครั้งกิเลส ก็สามารถจรเข้ามาครอบงำได้เป็นครั้งคราว แต่หากเป็นระดับอรหันต์แล้ว กิเลสจะหมดโอกาสเข้ามาครอบงำได้ ซึ่งเป็นจิตที่บริสุทธิ์บริบูรณ์ด้วยสติปัญญานั่นเอง
เรียบเรียงธรรมเทศนาโดย ลลิต มณีธรรม