#สัจจะไร้สิ่งคู่.
#คัมภีร์ เต๋า เต๋อ จิง.
๒๖ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๖๑
วันพระ ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๙
ธรรมเทศนาโดย พระอาจารย์สุชาติ ปัญญาทีโป
เรื่อง อะไรหนอ?
~ อะไรหนอยังเป็นเหตุปัจจัยให้คนเกิด ตัณหา ยังคนให้เกิด คนเกิดมาอาศัยตัณหานั่นแหละเป็นเหตุให้เกิด อุปาทาน เป็นเหตุให้เกิดภพ ภพ คือ ความมีความเป็นของพฤติกรรมที่สนองตอบ เมื่อยึดมั่นสิ่งใดพฤติกรรมที่แสดงออกย่อมเป็นไปในอุปทานเป็นอัตตา การเกิดแบบนี้ คือ ทุกขา ชาติ ปุนัปปุนัง หมายความว่า การเกิดทุกคราวเป็นทุกข์ร่ำไป
~ อะไรของเขาย่อมวิ่งพล่าน คือ จิตของเขาย่อมวิ่งพล่าน จิตเป็นธรรมชาติที่รู้อะไรได้ รู้ถูกบ้าง ผิดบ้าง คิดพล่านไปตามความปรุงแต่งตามเหตุตามปัจจัยใน รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ธรรมารมณ์ พอใจไม่พอใจ ถ้าถูกใจก็อยากมีอยากเป็น ถ้าไม่พอใจก็ไม่อยากมีไม่อยากเป็น ฉะนั้นในการที่เราเป็นชาวพุทธจึงต้องมาฝึกฝนจิตใจให้หยุดวิ่งพล่านและเป็นทุกข์ เพื่อให้จิตใจได้พบทางออกที่ สงบเย็นและพ้นทุกข์ได้
~ อะไรหนอท่องเที่ยวไป คือสัตว์นั้นล่ะที่ท่องเที่ยวไปในสังสารวัฏ เป็นผู้ข้องอยู่ คือติดข้องอยู่ภายใต้อำนาจของจิตไม่เป็นอิสระในอารมณ์ หลงเพลินไปกับ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ธรรมารมณ์ ติดข้องแวะอยู่ในวัฎฏสงสารยังเวียนว่ายอยู่ในภพต่างๆ กิเลสเป็นเหตุให้ทำกรรมทั้งทาง กาย วาจา ใจ คือ ความโลภ ความโกรธ ความหลง นี่ล่ะทำให้เราเวียนว่ายไปในภพต่างๆ เป็นเปรต เป็นเดรัจฉาน เป็นอสุรกาย เป็นคน เป็นเทวดา เพราะติดข้องอยู่ในอารมณ์ต่างๆ
~ อะไรหนอเป็นภัยอันใหญ่หลวง(ของเขา) ภัย คือ ความกลัว ในที่นี้คือความทุกข์ นี่ล่ะเป็นภัยที่ใหญ่หลวงของจิตใจเรา ที่เราต้องมาศึกษาธรรมมะ ก็เพื่อปลดเปลื้องทุกข์ รู้ทุกข์ รู้เหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ รู้วิธีดับเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ และรู้หนทางที่จะดับทุกข์คือวิธีปฏิบัติ เมื่อความทุกข์ คือภัยอันใหญ่หลวง เป็นสิ่งที่น่ากลัว เราจึงต้องกำจัดทุกข์-ภัย ในจิตใจของเราโดยมีอริยมรรค มีองค์ ๘ คือทางอันประเสริฐที่พระพุทธองค์ได้ทรงชี้บอกทางพวกเราไว้แล้วให้นำมาปฏิบัติฝึกหัดจิตใจให้พ้นทุกข์ภัยทั้งปวง